Mert
New member
\Eğitimde Işlevselci Yaklaşım Ne Anlama Gelir?\
Işlevselci yaklaşım, eğitimde toplumun işleyişine ve bireylerin bu topluma nasıl uyum sağladıklarına odaklanan bir bakış açısıdır. Bu yaklaşım, toplumun düzgün işlemesi için gerekli olan değerlerin, normların ve becerilerin eğitim yoluyla kazandırılmasını amaçlar. Eğitimde ışlevselci yaklaşım, bireylerin toplumsal rolleri yerine getirebilmesi için gerekli becerileri geliştirmelerini sağlar ve toplumsal düzenin sürekliliğini sağlamayı hedefler.
\Işlevselci Yaklaşımın Temel Özellikleri\
Işlevselci yaklaşımın temelinde, toplumun her bireyi ve kurumunun belirli bir işlevi yerine getirmesi gerektiği düşüncesi yatmaktadır. Bu yaklaşımda, eğitim, toplumun istikrarını ve düzenini sürdüren bir mekanizma olarak görülür. Eğitimin rolü, bireyleri toplumsal hayata hazırlamak, toplumsal normları ve değerleri öğretmek, aynı zamanda bireylerin toplumda etkin bir şekilde yer alabilmesini sağlamaktır.
Bu yaklaşım, toplumsal yapıyı bir bütün olarak ele alır ve her bireyin bu yapıya uyum sağlaması gerektiğini savunur. Okullar, bu bağlamda, öğrencileri toplumda kabul gören normlar, değerler ve becerilerle donatmayı hedefler. Ayrıca, eğitim sistemi, toplumsal değişimlerin ve ihtiyaçların belirleyicisi olarak önemli bir rol oynar.
\Eğitimde Işlevselci Yaklaşımın Amaçları\
Eğitimde ışlevselci yaklaşımın başlıca amaçları şunlardır:
1. Toplumsal Düzenin Korunması: Eğitim, toplumsal normların ve değerlerin gelecek nesillere aktarılmasını sağlar. Böylece toplumdaki düzen ve istikrar korunur.
2. Bireylerin Toplumsal Rollere Hazırlanması: Eğitim, bireylerin toplumsal rollerini yerine getirebilecek beceri ve bilgiyi kazanmalarını hedefler. Bu süreç, bireylerin toplumla uyumlu bir şekilde yaşamalarını sağlar.
3. Toplumun Gereksinimlerine Uygun Bireyler Yetiştirmek: Eğitim sistemi, toplumsal değişimlere ve ihtiyaçlara göre şekillenir. Bu da eğitimin topluma uygun bireyler yetiştirmesini sağlar.
4. Toplumsal İş Bölümünün Desteklenmesi: Eğitim, toplumsal iş bölümü doğrultusunda bireyleri farklı alanlarda yetiştirerek, toplumun işlevsel bir şekilde çalışmasını sağlar.
\Işlevselci Yaklaşımda Eğitimdeki Temel Öğeler\
Işlevselci yaklaşımdaki eğitimde birkaç anahtar öğe bulunmaktadır. Bunlar, eğitimin temel işlevlerini yerine getirebilmesi için gerekli olan unsurlardır:
1. Toplumsal Normlar ve Değerler: Işlevselci yaklaşıma göre eğitim, toplumsal normları ve değerleri öğretir. Bu, bireylerin toplumda uyumlu bir şekilde yaşamalarını sağlar. Ahlaki değerler, etik anlayış ve diğer toplumsal normlar, eğitim sürecinin temel bileşenlerindendir.
2. Bireylerin Toplumla Uyumlu Hale Gelmesi: Eğitim, bireyleri sadece akademik bilgiyle değil, aynı zamanda toplumsal ilişkilerde etkin olabilme ve toplumla uyum içinde yaşama becerileriyle de donatmalıdır.
3. Toplumsal İhtiyaçlara Göre Eğitim: Işlevselci yaklaşım, toplumun ihtiyaçlarını dikkate alarak eğitim sisteminin şekillenmesini savunur. Bu bağlamda, toplumsal değişimler, eğitim politikalarını ve müfredatlarını belirleyen faktörlerdir.
\Işlevselci Yaklaşımın Eğitimdeki Uygulama Alanları\
Işlevselci yaklaşım, eğitimde farklı alanlarda uygulanabilir. Bu alanlar, toplumun gereksinimlerine göre şekillenen eğitim içeriklerini kapsar. Eğitimde ışlevselci yaklaşımın yaygın uygulama alanları şunlardır:
1. Okul Eğitimi: Okulda öğrenciler sadece akademik bilgilerle değil, aynı zamanda toplumsal becerilerle de eğitilirler. Eğitim, toplumsal normları öğretmek ve toplumsal düzene uygun bireyler yetiştirmek amacı güder.
2. Meslek Edindirme ve Teknik Eğitim: Işlevselci yaklaşım, bireylerin belirli mesleklerde başarılı olabilmesi için gerekli becerileri kazanmalarını sağlar. Meslek okulları ve teknik eğitim, toplumsal ihtiyaçlara uygun iş gücünü yetiştirmeyi amaçlar.
3. Aile Eğitimi: Aile, eğitimde önemli bir kurumdur. Aile içindeki eğitim, toplumsal değerlerin aktarılması ve bireylerin toplumla uyumlu bir şekilde yaşamaları için büyük önem taşır.
\Işlevselci Yaklaşımın Eleştirileri\
Işlevselci yaklaşım, eğitimde toplumsal düzeni ve istikrarı sağlamak için önemli bir işlev görse de bazı eleştirilerle karşı karşıyadır. Bu eleştirilerin başlıcaları şunlardır:
1. Toplumsal Değişimlere Direnç: Işlevselci yaklaşım, genellikle toplumdaki mevcut düzeni ve değerleri savunur. Bu, toplumsal değişimlere karşı bir direnç oluşturabilir. Eğitim, toplumdaki eşitsizlikleri ya da olumsuz yapıları değiştirmeyi amaçlamak yerine mevcut durumu pekiştirebilir.
2. Bireysel Yaratıcılığın Sınırlanması: Eğitim, toplumsal normlara ve değerlere odaklanırken, bireylerin yaratıcılığını ve özgün düşünme yetilerini sınırlayabilir. Bu durum, bireylerin toplumsal düzene uyum sağlamakla kalmalarına ve yenilikçi düşünceler geliştirmemelerine yol açabilir.
3. Toplumsal Hiyerarşinin Pekiştirilmesi: Işlevselci yaklaşım, toplumdaki mevcut iş bölümü ve hiyerarşiyi doğal bir durum olarak kabul eder. Bu da, toplumsal eşitsizliklerin devam etmesine yol açabilir.
\Işlevselci Yaklaşım Eğitimde Nasıl Uygulanır?\
Eğitimde ışlevselci yaklaşımı uygulamak için okullar, öğretmenler ve eğitim politikaları, toplumsal düzenin devamını sağlayacak şekilde şekillendirilir. Eğitimin amacı, bireyleri sadece akademik bilgiyle değil, aynı zamanda toplumsal hayata uyumlu olabilecek becerilerle de donatmaktır.
Okullar, öğrencileri toplumun ihtiyaçlarına uygun şekilde eğitmek için müfredatlarını şekillendirir. Ayrıca, öğretmenler de bu süreci desteklemek için, öğrencilerin toplumsal değerleri ve normları öğrenmelerini sağlayacak öğretim yöntemleri kullanırlar. Bu yaklaşımda, öğretmenlerin rolü, öğrencilere toplumsal ilişkilerde nasıl başarılı olabileceklerini öğretmek ve toplumun beklentilerine uygun bireyler yetiştirmektir.
\Sonuç\
Eğitimde ışlevselci yaklaşım, bireylerin toplumsal düzenle uyumlu hale gelmelerini sağlayan bir eğitim modelidir. Bu yaklaşım, toplumsal normların, değerlerin ve işlevlerin eğitim yoluyla bireylere kazandırılmasını amaçlar. Ancak, toplumsal değişimlere karşı direnci ve bireysel yaratıcılığın sınırlanması gibi eleştiriler de bulunmaktadır. Eğitimde ışlevselci yaklaşımın etkili bir şekilde uygulanabilmesi için, toplumsal ihtiyaçlar ve bireysel gelişim dengeli bir şekilde gözetilmelidir.
Işlevselci yaklaşım, eğitimde toplumun işleyişine ve bireylerin bu topluma nasıl uyum sağladıklarına odaklanan bir bakış açısıdır. Bu yaklaşım, toplumun düzgün işlemesi için gerekli olan değerlerin, normların ve becerilerin eğitim yoluyla kazandırılmasını amaçlar. Eğitimde ışlevselci yaklaşım, bireylerin toplumsal rolleri yerine getirebilmesi için gerekli becerileri geliştirmelerini sağlar ve toplumsal düzenin sürekliliğini sağlamayı hedefler.
\Işlevselci Yaklaşımın Temel Özellikleri\
Işlevselci yaklaşımın temelinde, toplumun her bireyi ve kurumunun belirli bir işlevi yerine getirmesi gerektiği düşüncesi yatmaktadır. Bu yaklaşımda, eğitim, toplumun istikrarını ve düzenini sürdüren bir mekanizma olarak görülür. Eğitimin rolü, bireyleri toplumsal hayata hazırlamak, toplumsal normları ve değerleri öğretmek, aynı zamanda bireylerin toplumda etkin bir şekilde yer alabilmesini sağlamaktır.
Bu yaklaşım, toplumsal yapıyı bir bütün olarak ele alır ve her bireyin bu yapıya uyum sağlaması gerektiğini savunur. Okullar, bu bağlamda, öğrencileri toplumda kabul gören normlar, değerler ve becerilerle donatmayı hedefler. Ayrıca, eğitim sistemi, toplumsal değişimlerin ve ihtiyaçların belirleyicisi olarak önemli bir rol oynar.
\Eğitimde Işlevselci Yaklaşımın Amaçları\
Eğitimde ışlevselci yaklaşımın başlıca amaçları şunlardır:
1. Toplumsal Düzenin Korunması: Eğitim, toplumsal normların ve değerlerin gelecek nesillere aktarılmasını sağlar. Böylece toplumdaki düzen ve istikrar korunur.
2. Bireylerin Toplumsal Rollere Hazırlanması: Eğitim, bireylerin toplumsal rollerini yerine getirebilecek beceri ve bilgiyi kazanmalarını hedefler. Bu süreç, bireylerin toplumla uyumlu bir şekilde yaşamalarını sağlar.
3. Toplumun Gereksinimlerine Uygun Bireyler Yetiştirmek: Eğitim sistemi, toplumsal değişimlere ve ihtiyaçlara göre şekillenir. Bu da eğitimin topluma uygun bireyler yetiştirmesini sağlar.
4. Toplumsal İş Bölümünün Desteklenmesi: Eğitim, toplumsal iş bölümü doğrultusunda bireyleri farklı alanlarda yetiştirerek, toplumun işlevsel bir şekilde çalışmasını sağlar.
\Işlevselci Yaklaşımda Eğitimdeki Temel Öğeler\
Işlevselci yaklaşımdaki eğitimde birkaç anahtar öğe bulunmaktadır. Bunlar, eğitimin temel işlevlerini yerine getirebilmesi için gerekli olan unsurlardır:
1. Toplumsal Normlar ve Değerler: Işlevselci yaklaşıma göre eğitim, toplumsal normları ve değerleri öğretir. Bu, bireylerin toplumda uyumlu bir şekilde yaşamalarını sağlar. Ahlaki değerler, etik anlayış ve diğer toplumsal normlar, eğitim sürecinin temel bileşenlerindendir.
2. Bireylerin Toplumla Uyumlu Hale Gelmesi: Eğitim, bireyleri sadece akademik bilgiyle değil, aynı zamanda toplumsal ilişkilerde etkin olabilme ve toplumla uyum içinde yaşama becerileriyle de donatmalıdır.
3. Toplumsal İhtiyaçlara Göre Eğitim: Işlevselci yaklaşım, toplumun ihtiyaçlarını dikkate alarak eğitim sisteminin şekillenmesini savunur. Bu bağlamda, toplumsal değişimler, eğitim politikalarını ve müfredatlarını belirleyen faktörlerdir.
\Işlevselci Yaklaşımın Eğitimdeki Uygulama Alanları\
Işlevselci yaklaşım, eğitimde farklı alanlarda uygulanabilir. Bu alanlar, toplumun gereksinimlerine göre şekillenen eğitim içeriklerini kapsar. Eğitimde ışlevselci yaklaşımın yaygın uygulama alanları şunlardır:
1. Okul Eğitimi: Okulda öğrenciler sadece akademik bilgilerle değil, aynı zamanda toplumsal becerilerle de eğitilirler. Eğitim, toplumsal normları öğretmek ve toplumsal düzene uygun bireyler yetiştirmek amacı güder.
2. Meslek Edindirme ve Teknik Eğitim: Işlevselci yaklaşım, bireylerin belirli mesleklerde başarılı olabilmesi için gerekli becerileri kazanmalarını sağlar. Meslek okulları ve teknik eğitim, toplumsal ihtiyaçlara uygun iş gücünü yetiştirmeyi amaçlar.
3. Aile Eğitimi: Aile, eğitimde önemli bir kurumdur. Aile içindeki eğitim, toplumsal değerlerin aktarılması ve bireylerin toplumla uyumlu bir şekilde yaşamaları için büyük önem taşır.
\Işlevselci Yaklaşımın Eleştirileri\
Işlevselci yaklaşım, eğitimde toplumsal düzeni ve istikrarı sağlamak için önemli bir işlev görse de bazı eleştirilerle karşı karşıyadır. Bu eleştirilerin başlıcaları şunlardır:
1. Toplumsal Değişimlere Direnç: Işlevselci yaklaşım, genellikle toplumdaki mevcut düzeni ve değerleri savunur. Bu, toplumsal değişimlere karşı bir direnç oluşturabilir. Eğitim, toplumdaki eşitsizlikleri ya da olumsuz yapıları değiştirmeyi amaçlamak yerine mevcut durumu pekiştirebilir.
2. Bireysel Yaratıcılığın Sınırlanması: Eğitim, toplumsal normlara ve değerlere odaklanırken, bireylerin yaratıcılığını ve özgün düşünme yetilerini sınırlayabilir. Bu durum, bireylerin toplumsal düzene uyum sağlamakla kalmalarına ve yenilikçi düşünceler geliştirmemelerine yol açabilir.
3. Toplumsal Hiyerarşinin Pekiştirilmesi: Işlevselci yaklaşım, toplumdaki mevcut iş bölümü ve hiyerarşiyi doğal bir durum olarak kabul eder. Bu da, toplumsal eşitsizliklerin devam etmesine yol açabilir.
\Işlevselci Yaklaşım Eğitimde Nasıl Uygulanır?\
Eğitimde ışlevselci yaklaşımı uygulamak için okullar, öğretmenler ve eğitim politikaları, toplumsal düzenin devamını sağlayacak şekilde şekillendirilir. Eğitimin amacı, bireyleri sadece akademik bilgiyle değil, aynı zamanda toplumsal hayata uyumlu olabilecek becerilerle de donatmaktır.
Okullar, öğrencileri toplumun ihtiyaçlarına uygun şekilde eğitmek için müfredatlarını şekillendirir. Ayrıca, öğretmenler de bu süreci desteklemek için, öğrencilerin toplumsal değerleri ve normları öğrenmelerini sağlayacak öğretim yöntemleri kullanırlar. Bu yaklaşımda, öğretmenlerin rolü, öğrencilere toplumsal ilişkilerde nasıl başarılı olabileceklerini öğretmek ve toplumun beklentilerine uygun bireyler yetiştirmektir.
\Sonuç\
Eğitimde ışlevselci yaklaşım, bireylerin toplumsal düzenle uyumlu hale gelmelerini sağlayan bir eğitim modelidir. Bu yaklaşım, toplumsal normların, değerlerin ve işlevlerin eğitim yoluyla bireylere kazandırılmasını amaçlar. Ancak, toplumsal değişimlere karşı direnci ve bireysel yaratıcılığın sınırlanması gibi eleştiriler de bulunmaktadır. Eğitimde ışlevselci yaklaşımın etkili bir şekilde uygulanabilmesi için, toplumsal ihtiyaçlar ve bireysel gelişim dengeli bir şekilde gözetilmelidir.